14
نولان
راقبتها وهي تغادر بسيارتها. تقدمت إيلا نحوي. "أنا آسفة جدًا لما قالته، نولان. لا تعني أيًا من تلك الكلمات. أنا متأكدة أنها كانت ثملة." ابتسمت. كلماتها كانت مؤلمة، ولو لم أكن قويًا بما يكفي، لأخذتها على محمل الجد، لكنني لم أفعل. "إيلا، لا تحتاجين للاعتذار. أنا معتاد على كلماتها."
نجل ضحك بسخر...
Inloggen en verder lezen
Verder lezen in app
Ontdek oneindige verhalen op één plek
Reis naar reclamevrije literaire gelukzaligheid
Ontsnap naar je persoonlijke leestoerugt
Ongeëvenaard leesplezier wacht op je

Hoofdstukken
1. 1
2. 2
3. 3
4. 4
5. 5
6. 6

7. 7

8. 8

9. 9

10. 10

11. 11

12. 12

13. 13

14. 14

15. 15

16. 16

17. 17

18. 18

19. 19

20. 20

21. 21

22. 22

23. 23

24. 24

25. 25

26. 26

27. 27

28. 28

29. 29

30. 30

31. 31

32. 32

33. 33

34. 34

35. 35

36. 36

37. 37

38. 38

39. 39

40. 40

41. 41

42. 42

43. 43

44. 44

45. 45

46. 46

47. 47

48. 48

49. 49

50. 50

51. 51

52. 52

53. 53

54. 54

55. 55

56. 56

57. 57

58. 58

59. 59

60. 60

61. 61

62. 62

63. 63


Uitzoomen

Inzoomen